Τέχνη σημαίνει στα αρχαία ελληνικά τη δεξιοτεχνία στην εργασία, και κυρίως στην κατεργασία των μετάλλων. Προέρχεται από τη ρίζα ΤΕΚ από την οποία και το ρήμα τίκτω. Ο Κούρτιος παραδέχεται την ύπαρξη δύο συστοίχων ριζών και ομάδων λέξεων:
1) τη ρίζα ΤΕΚ από την οποία οι λέξεις τέκνον, τίκτω, τόκος, τεκμαίρομαι, τέχνη, τέκτων τόξον και
2) τη ρίζα ΤΥΚ η ΤΥΧ από την οποία οι λέξεις τυγχάνω, τύχη, τεύχω (= παράγω δια τεχνικής εργασίας, κατασκευάζω) κοινή δε έννοια μεταξύ των δύο ομάδων θεωρεί αυτήν «του γεννάν, παράγειν, σχηματίζειν, κατορθούν, επιτυγχάνειν». Με βάση την ετυμολογική αυτή ανάλυση θα μπορούσε κανείς βάσιμα να ισχυρισθεί, ότι μια από τις αντιπροσωπευτικότερες τέχνες είναι αυτή της κοσμηματοποιΐας.
