ΣΥΛΛΟΓΗ ΣΥΓΧΡΩΤΙΣΜΟΙ

«Αν δεν είναι κατακλυσμός
από ουράνιες δυνάμεις
τι είναι τότε, λοιπόν,
αυτά τα λουλούδια;»

ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ
«Ανθισμένο οροπέδιο»

Οι «Συγχρωτισμοί» είναι ένα εικαστικό ραντεβού, όπου η φωτογραφία συναντά την ποίηση και την μικρογλυπτική του κοσμήματος, για να κάνουν μια κατάθεση ψυχής, ύμνο στην μαγεία της Ελληνικής Φύσης.

Φωτογραφίες τραβηγμένες από τον καλλιτέχνη φωτογράφο Γιάννη Παπαματθαίου, που τα ευαίσθητα μάτια της ψυχής του τον οδήγησαν να δει από μια εντελώς ξεχωριστή οπτική γωνία τα αγριολούλουδα της Ελληνικής Γης και να τα φωτογραφίσει έτσι, ώστε αυτά πια από μόνα τους να λένε : «εδώ είμαστε, εμείς τα καθημερινά, μοναδικά αλλά και αιώνια στολίδια της Φύσης!» Είναι αυτά τα αγριολούλουδα που τις πιο πολλές φορές τα προσπερνάμε χωρίς να τα προσέξουμε καν! Εκείνα όμως, ζωντανεμένα από τον μαγικό φακό της ψυχής του φωτογράφου, προκαλούν τον νου της δημιουργού, να ανασκαλέψει την ποίηση αναζητώντας στίχους και στροφές ποιημάτων, που θαρρείς πως γράφτηκαν μόνο γι' αυτά. Έτσι η φωτογραφία και η ποίηση συγχρωτίστηκαν ερωτικά, αφήνοντας τον παρατηρητή να νοιώσει και να κρίνει το εναγκάλισμά τους.

Ο συγχρωτισμός αυτός αναζήτησε την ολοκλήρωσή του στην μικρογλυπτική των κοσμημάτων και έτσι αυτά τα υπέροχα αγριολούλουδα από στολίδια της Γης έγιναν μικρά γλυπτά κοσμήματα, στολίδια κι αυτά, αλλά του ανθρώπου, ώστε να μας θυμίζουν την αξεπέραστη ομορφιά της Μητέρας Φύσης και να αποτελούν όλα μαζί ένα ταπεινό προσκύνημα στο μεγαλείο της. Γιατί είναι αυτή η Φύση, που κάνει τον νου να ονειρευτεί, την καρδιά να σκιρτήσει, την ψυχή να πλημμυρίσει από την ευλογία του Θεού, και τον άνθρωπο να μετατραπεί σε μικρό δημιουργό.

Η φωτογραφία έδωσε την δυνατότητα να ανακαλύψουμε μέσα στο φαινομενικά ασήμαντο της Φύσης το αισθητικά μαγευτικό, η ποίηση με την γλώσσα των συναισθημάτων βοήθησε να κατανοήσουμε, να νοιώσουμε και να θαυμάσουμε αυτή την ομορφιά και τέλος το κόσμημα έδωσε την δυνατότητα να την αγγίξουμε και κατά κάποιον τρόπο να την ιδιοποιηθούμε.

Ας γίνουν αυτοί οι «Συγχρωτισμοί» το μήνυμα προς όλους εμάς τους ανθρώπους, που θα μας φέρει πιο κοντά στην Φύση και θα μας βοηθήσει να σταματήσουμε την απερίσκεπτη καταστροφή της και να την προστατεύσουμε αγαπώντας την πάλι από την αρχή.

Σοφία Παυλάκου

"Στο χάραμα της μέρας βγήκα και κάθισα σ' ένα χωράφι κι άρχισα να κουβεντιάζω με την Φύση, ενώ ο Άνθρωπος αναπαυόταν ειρηνικά κάτω από τα σκεπάσματα του ύπνου. Ξάπλωσα πάνω στο πράσινο χορτάρι κι η σκέψη μου στράφηκε σ' αυτά τα ερωτήματα : «Είναι άραγε η Αλήθεια Ομορφιά; Είναι η Ομορφιά Αλήθεια;»

Και μες από τις σκέψεις μου ταξίδεψα μακριά, πολύ μακριά απ' τους ανθρώπους, κι η φαντασία μου τράβηξε το πέπλο της ύλης για νάβγει στο φως ο πιο μύχιος εαυτός μου. Τότε απλώθηκε η ψυχή μου και μ' έφερε κοντύτερα στη Φύση και στα μυστικά της, κι άνοιξαν οι αισθήσεις μου πλατιά για να γευτούν την γλώσσα των θαυμάτων της."

ΧΑΛΙΛ ΓΚΙΜΠΡΑΝ

«Ένα Δάκρυ κι ένα Χαμόγελο»